geheugen

soms vergeet ik spullen. net als kleding. ik vergeet ze in de zin dat ik ze kwijtraak maar ik vergeet ook gewoon dat ik ze héb. zo'n hopeloos slecht geheugen is ontzettend onhandig en frustrerend maar heeft ook zijn voordelen want ik ben regelmatig blij verrast met wat ik allang in mijn kast had. zo heb ik mijn chemex laatst weer helemaal herontdekt. deze manier van koffie zetten, gewoon met een filter, is lekker, goedkoop en niet te vergeten: die chemex vind ik gewoon heel mooi, net als mijn fluitketel van de hema. nog een pluspunt: je kunt makkelijk smaken toevoegen, zoals kruidnagel, gember of kardemom, door ze bij de koffie te doen voor je het water er op schenkt. het is een idee van yvette van boven uit home made en ik vind het zo goed bedacht.

 

dingen om aan te bevelen en op te dringen dus. de chemex, maar home made al helemaal. een van de boeken waardoor ik weer zin kreeg om te eten. en behalve vol met recepten en goede ideeën ook prachtig vormgegeven met illustraties van yvette en foto's van haar man oof. bij uitstek iemand om tegen op te kijken, een heldin, bij gebrek aan een beter woord. maar zoals ze zelf zegt: ik doe maar wat. juist dat maakt dat ik haar alleen maar nog geweldiger vind. hoewel ik haar natuurlijk helemaal niet ken, klopt ze gewoon helemaal.

op de laatste foto het boek dat ik nu aan het lezen ben. heel mooi: slagschaduw, van david van reybrouck. ik ben zo blij dat er een bibliotheek bestaat. toch is dat vooral om ideeën op te doen want met boeken waar ik echt van hou voldoet lenen niet. die boeken wil ik in mijn buurt hebben, altijd kunnen aanraken en niet weer afstaan als ik ze heb gelezen. dat heb ik van mijn oma geloof ik, wier huis zou overstromen van de boeken als ze niet zo goed was in weggooien.