ik denk dat anorexia nooit meer uit je hoofd zal verdwijnen. anorexia besluit mee over iedere hap in je mond. misschien moet een definitief afscheid tussen jullie ook niet het doel zijn maar moet je alleen meer je eigen gang gaan.dit is een stukje uit motel de jong, waarin rianne meijer te gast was. dit is wat het is volgens mij. een tijdje geleden leek het me een beetje slap om genoegen te nemen met een leven waarin anorexia nog wel is, maar dan minder. nu denk ik dat het mijn beste optie is en een haalbaar doel.
in een interview met olga zuiderhoek in nrc handelsblad van de geweldige coen verbraak dit weekend zei ze dat er steeds vaker uren zijn waarin ze niet aan haar overleden man denkt. voor mij geldt in die zin hetzelfde: ik heb steeds vaker uren waarin ik niet aan mijn eetprobleem denk. het is niet zo dat ik uren per dag besteed aan mijmeren over het probleem zelf, het is er gewoon steeds. soms iets meer op de achtergrond, soms meer aanwezig. dat ik nu op mijn werk koffie voor mezelf kan maken met volle melk zonder na te denken over de calorische waarde is al geweldig. dat ik nu ontbijt zonder eerst af te wegen of ik daar wel genoeg uitgehongerd voor ben is geweldiger. ik had altijd een hekel aan de theorieën over de anorexiastem in je en dat heb ik nog steeds omdat ik vind dat het lijkt alsof je daarmee geen verantwoordelijkheid neemt voor je gedrag. toch denk ik nu dat er wel een kern van waarheid in zit. die stem, om het dan maar zo te noemen, wordt steeds iets zachter. en dat duurt lang, veel te lang. ik dacht steeds dat er een moment zou komen waarop ik beter was maar ik geloof dat het geen moment is maar een veel te geleidelijk proces. die uren waarin ik niet meer aan anorexia denk, in al haar vormen, dát is het beter worden. eten zonder af te wegen hoe noodzakelijk het is om dat te doen, is beter worden. net als weer zin hebben om plannen te maken en energie hebben om op te staan. beter worden is ook dat het meestal nog helemaal niet goed gaat en het veel te lang duurt. maar laat dat in godsnaam maar het ergste zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten