nieuwe beginnen

ik ben, al zeg ik het zelf, nogal goed in het bekritiseren van goede voornemens. toch moet ik toegeven dat het wel iets heeft, zo'n door het universum aangedragen nieuw beginpunt. meestal zijn de meeste voornemens in februari wel weer gesneuveld, maar het heeft iets aandoenlijks dat iedereen één januari aangrijpt om een nieuw begin te maken. blijkbaar willen we het allemaal graag anders en beter doen en wachten we tot de rest dat doet en het vaak net zo snel weer opgeeft. want als iedereen het doet is het minder erg natuurlijk. of valt het in ieder geval minder op. 

nieuwjaarsdag viel voor mij op zestien september het afgelopen jaar. tijd voor nieuwe beginnen, schreef ik, en dat kwam uit de grond van mijn hart. want wat was het daar tijd voor. dat nieuwe begin was mijn eerste blogpost, nu al drie en een halve maand geleden. zoals ik al vaker heb geschreven: het is het me allemaal al meer dan waard geweest. en ik hoop dat vert me op nieuwe sporen blijft brengen, zoals het dat de afgelopen maanden al gedaan heeft.

ik wilde al een hele tijd beginnen met een blog maar het leek onmogelijk. het enige wat ik zag waren de bezwaren, de obstakels, de nadelen en de moeilijkheden. typerend voor mijn kijk op ongeveer alles toen, maar achteraf is het altijd makkelijk praten. van de reacties die ik heb gekregen durfde ik drie maanden geleden niet eens te dromen. alle clichéwoorden van de wereld drukken niet uit hoe ik me daar over voel. die reacties blijven me zachtjes de goede kant op duwen en dat is zo fijn. 

de eerste dag van het nieuwe jaar is ook bij uitstek geschikt om te bedenken hoe het op dezelfde dag het jaar ervoor was, net als een verjaardag dat ook altijd is. en in mijn geval is dat zo anders dat vergelijken bijna onmogelijk is. vorig jaar had ik ook goede voornemens, maar allemaal met een zwarte rand en zonder energie of moed om ze uit te voeren. hoe anders is het nu. nog niet anders genoeg misschien, maar met recht een nieuw leven. tijd dus voor nog meer nieuwe beginnen. nieuwe voornemens, dit keer met energie én moed om ze uit te voeren. de zekerheid dat komend jaar voor mij persoonlijk beter wordt dan de afgelopen jaren heb ik al in the pocket en dat is een rustig idee. het wordt een gelukkig nieuw jaar. hoop ik. voor iedereen van wie ik hou, en ook voor wie ik niet hou trouwens. 

(een nieuw jaar inclusief, geheel volgens mijn lieve oma's traditie, vogeltjesboom. de laatste keer dat ik goedbedoeld vetbolletjes ophing leek het vooral op een uit de hand gelopen scene uit six feet under met al die woest krijsende en vechtende kraaien en meeuwen. tegen de tijd dat ik de moed had verzameld om het voer weg te halen hadden ze alles al op of meegesleept naar hun huizen. om me daar aangekomen keihard uit te lachen waarschijnlijk. ik ging zelf iets meer voor het mary poppins principe eigenlijk, met zingende babyroodborstjes en merels. misschien schrikt de schattigheid van mijn kleine kerstboompjes die grote vogels af. denk het wel)